Konkurs ma dwa poziomy – w szkołach podstawowych obowiązuje Mały Kanon, a dla liceów, techników i szkół branżowych przeznaczony jest Duży Kanon, który stanowi znaczne rozszerzenie Małego Kanonu. W tym miejscu należy koniecznie zapoznać się z zawartością obu plików (format .pdf), aby mieć orientację o czym będzie mowa. Najlepiej się czyta wersję wydrukowaną. Warto też mieć na uwadze, że pierwotny i najważniejszy jest Duży Kanon, a jego uszczuplona wersja dla podstawówki służy zachęceniu do rozpoczęcia budowy erudycji już od 4-5 klasy, a nie dopiero od szkoły średniej. 

Dzieło wciąż nie jest ukończone. Chodzi o stworzenie takiego kompendium wiedzy, które z jednej strony będzie możliwe do opanowania dla przeciętnego ucznia, a z drugiej zmieści w sobie wszystkie najważniejsze informacje z każdego nauczanego w szkole przedmiotu. Autor nie uzurpuje sobie miana nieomylnego, więc wszelkie uwagi i sugestie odnośnie zawartości Kanonów są mile widziane – tel. 697-864-564, maturus.pl@gmail.com. Po zebraniu większej ilości opinii i dopracowaniu Kanonów, planowana jest publikacja obu pozycji.

Najczęstszą reakcją na zgromadzoną w Kanonach ilość wiadomości jest niedowierzanie w możliwość przyswojenia jej bez włożenia w to gigantycznego wysiłku. Narzuca nam się myśl, że Maturus jest wyłącznie dla prymusów. Ten pozornie realistyczny sceptycyzm jest błędem. Zapewniam, iż przynajmniej 2/3 uczniów jest w stanie opanować odpowiedni dla ich szkoły Kanon w ciągu 3-4 lat, nie poświęcając na to więcej czasu niż uczą się obecnie. To kwestia umiejętnej optymalizacji nauki, w celu zerwania z psującą obecny system „zasadą 3z” (zakuć, zdać, zapomnieć) i zastąpienia jej systematycznym utrwalaniem wiedzy, co pozwoli zbudować w pamięci długotrwałej niemal każdego ucznia solidną erudycję. To nie jest tak trudne jak może się wydawać, choć nie jest też łatwe, gdyż za naprawdę solidne wykształcenie trzeba zapłacić, przede wszystkim mozolną pracą.

PRAKTYCZNE WDROŻENIE INNOWACJI

Maturus może być wdrożony na dwa sposoby. Jako klasyczny konkurs – angażuje wówczas jednego lub kilku nauczycieli oraz wąską grupkę prymusów albo jako innowacja obejmująca znaczną część uczniów, a nawet całą szkołę.

I. W pierwszym przypadku Dyrektor powołuje osobę odpowiedzialną (Szkolnego Organizatora), która zapozna się z treściami na stronie (www.maturus.pl), poinformuje uczniów o Konkursie i dopełni wszystkich formalności zgodnie z harmonogramem rozpisanym w Regulaminie. Wówczas można się spodziewać udziału tylko tych uczniów, którzy i bez Maturusa będą mieli szeroką wiedzę.

II. W drugim przypadku mamy szansę zmobilizować do interdyscyplinarnego samokształcenia również szerokie grono uczniów tzw. „średnich”. W tym celu należy spełnić kilka niełatwych warunków.

1. Zatwierdzenie innowacji przez Radę Pedagogiczną na początku roku szkolnego.
2. Zachęcenie wszystkich lub znacznej części uczniów do wydrukowania odpowiedniego Kanonu i podjęcia nauki według wskazań zapisanych w Marszrucie na trzeciej stronie. Pliki pdf są dostępne całkowicie nieodpłatnie, ale warto zadbać o to, żeby wszyscy uczestnicy mieli wydruki kolorowe. Środki szkole lub pozyskane od Rady Rodziców bardzo się przydają aby zapewnić pełnowartościowy Kanon uczniom z uboższych rodzin. 
3. Udział w Konkursie jest darmowy i nie ma żadnych naród materialnych, a wyzwanie robi wrażenie bardzo trudnego, zatem konieczne jest wystosowanie adekwatnej do wysiłku zachęty. Optymalna wydaje się obietnica, że każdy uczeń, który przejdzie eliminacje, otrzyma po jednej cząstkowej ocenie celującej Z KAŻDEGO przedmiotu. Ponieważ w obu Kanonach materiały z poszczególnych przedmiotów różnią się objętością i stopniem trudności, każdy z nauczycieli przedmiotowych powinien mieć prawo samodzielnego decydowania o wadze szóstek, które wstawi wszystkim finalistom. Należy dodatkowo zapowiedzieć, iż uczniowie, którzy zostaną laureatami Konkursu Maturus (poziom zaliczenia to przynajmniej 70%), otrzymają jeszcze raz po cząstkowej szóstce z wszystkich przedmiotów (waga wedle uznania nauczycieli). Autor innowacji wychodzi z założenia, że obietnica dwudziestu kilku ocen celujących będzie znacznie bardziej skuteczna na szeroką skalę, niż nawet najdroższe laptopy i inne nagrody materialne, które zachęcają nielicznych omnibusów, gdyż „średnia” większość i tak nie widzi dla siebie nadziei na główną nagrodę. Konkurs Maturus pod tym względem bardziej przypomina egzamin, gdyż mniej liczy się miejsce i nagroda główna, a bardziej wykazanie się wiedzą z wszystkich przedmiotów na raz i przekroczenie 70%-owego progu zaliczenia.
4. Potrzeba jest praca zespołowa – każdy przedmiotowiec ma za zadanie dbać przede wszystkim o mobilizowanie uczniów do utrwalania „swojej” części Kanonu. Promować ten niemały wysiłek można na wiele sposobów. Bardzo dobre efekty przynosi dodawanie do każdego sprawdzianu chociaż kilku pytań tyczących Kanonu, ale jako punkty bonusowe, przekraczające normalną skalę. Nie wolno wymuszać na uczniach nauki z Kanonu dla uzyskania oceny na regularnym sprawdzianie. Koniecznie należy tłumaczyć, iż do pamięci długotrwałej trafi tylko wiedza wielokrotnie powtarzana, zatem niezbędny jest coroczny udziału w Konkursie Maturus, od klasy 5 szkoły podstawowej, aż do matury. Więcej praktycznych wskazówek zostało opisanych w dziale OPTYMALIZACJA NAUCZANIA.