Materiały do nauki
Zgodnie z Ideą Konkursu oraz założeniami opisanymi w rozprawie „Zrehabilitujmy erudycję”, Maturus ma zmobilizować jak największą liczbę uczniów do trwałego przyswojenia wiedzy zgromadzonej w dwóch zbiorach: Małym i Dużym Kanonie.
Instrukcja obsługi
Oba Kanony zaczyna strona zwana Marszrutą. Jest to pewnego rodzaju silnik całego procesu utrwalania wiedzy. Marszruta składa się z krótkiej instrukcji pracy z Kanonem oraz dwóch tabel. Pierwsza to TABELA STANU, która służy do ogólnej autodiagnozy i do monitorowania postępów w nauce. Osoba podejmująca się nauki z Kanonu, winna w pierwszej kolejności wypełnić ołówkiem kolumnę STAN, aby zobaczyć sytuację początkową, czyli poziom opanowania poszczególnych rozdziałów.
Oznaczenia mogą być zrobione na różne sposoby, jak to zostało ukazane powyżej. Ważne, aby były zrobione uczciwie, bez nadmiernego optymizmu. Nie wolno też przejmować się dużą ilością słabych wyników. W miarę postępów w nauce, uczniowie powinni co jakiś czas zaktualizować TABELĘ STANU. Obserwowanie stałego progresu z czasem być może spowoduje nabycie bardzo ważnej cnoty – odpowiedzialności za własne wykształcenie.
Druga część Marszruty to TABELA WYNIKÓW z lukami, w które należy wpisywać swoje osiągnięcia punktowe w kolejnych latach uczestnictwa w Konkursie. Zaznaczmy z całą mocą – Maturus to projekt wieloletni, którego kwintesencją jest praca u podstaw, mozolne, wytrwałe i systematycznie utrwalanie wiedzy, a nie sama pogoń za laurami.
Sednem tej innowacji jest samokształcenie. Chodzi o to, aby cały czas się dokształcać, startować co roku w Maturusie i na bieżąco aktualizować obie tabele Marszruty. Dzieci muszą widzieć swoje postępy. Im więcej rubryk z wynikiem 100%, tym większa motywacja do dalszej pracy. Kanon ma być ich przyjacielem, więc zachęcam do robienia rozmaitych rysunków, które ułatwiają naukę wzrokowcom. W prostych, żołnierskich słowach: „nie meldować o trudnościach, wykonać”, aby przed finałem w ostatniej klasie, wszystkie rubryki miały stan powyżej 70%.
MATERIAŁY ĆWICZENIOWE
Ponieważ ilustracje w obu kanonach są bardzo małych rozmiarów, poniżej znajdują się pliki pozwalające dokładniej przyjrzeć się obrazom, zabytkom, postaciom. Wszystkie materiały widnieją bez podpisów oraz zostały tutaj umieszczone parami. Dzięki temu mogą być wykorzystane do robienia kartkówek sprawdzających ich znajomość. Wystarczy podzielić losowo klasę na grupę prawą i lewą, a następnie pokazać w powiększeniu losowo wybraną parę ilustracji. Uczniowie na swoich kartkach zapisują co przedstawia przewidziany dla ich grupy obrazek. Po kilkunastu sekundach nauczyciel przewija plik do dowolnej, wybranej według własnego uznania, pary obrazków i uczniowie zapisują numer drugi, potem trzeci itd. Dzieci i młodzież bardzo lubią tego typu kartkówki, gdyż jest do dla nich stosunkowo łatwa okazja na zdobycie dobrej oceny. W przypadku historii, której uczę, na każdej kolejna kartkówce, od klasy 4 do 8, obowiązuje zakres ilustracji od początku, do ostatnio przerobionego obrazu – zgodnie z ideą opisaną w innowacji „sprawdziany kumulowane„. Zatem uczniowie pod koniec klasy 8 piszą kartkówkę, na której muszą umieć rozpoznawać wszystkie zawarte w Małym Kanonie ilustracje z historii. Nie da się zaprzeczyć, że jest to niebagatelny bagaż wiedzy, którego opanowanie wymusiło na uczniach kilkuletnie utrwalanie. Mimo to uczniowie nie chcą słyszeć o rezygnacji z tych kartkówek. Zachęcam wszystkich nauczycieli do mobilizowania uczniów tą metodą.
© Copyright 2020 ww.maturus.pl | Stworzone w ramach atwi.pl
